ÖMER ALLAH’TAN KORKARDI
İnsanoğlunun hayatında iki olgu onu zinde tutar ve çalışmaya iter. Bunların biri umut diğeri ise korkudur. İnsanın fıtratından gelen bu iki olgunun doğru yöneltilmesi kulun iki cihan saadetini yakalamasının yegâne anahtarıdır.
Bu noktada insanoğluna düşen hedeflerine neleri koyduğu meselesidir. Çünkü insan aklına koyduğu hedefi doğrultusunda amel eder ve hesap verir.
İşte tam burada sorulması gereken soru Müslümanın nasıl hedef belirleyeceği meselesidir. Bunun en güzel cevabı ise Allah Resulü s.a.v’in cümlelerinde gizlidir:
“Yapılan işler niyetlere göre değerlendirilir. Herkes yaptığı işin karşılığını niyetine göre alır. Kimin niyeti Allah'a ve Rasülü'ne varmak, onlara hicret etmekse, eline geçecek sevap da Allah'a ve Rasûlü'ne hicret sevabıdır. Kim de elde edeceği bir dünyalığa veya evleneceği bir kadına kavuşmak için yola çıkmışsa, onun hicreti de hicret ettiği şeye göre değerlenir.” [1]
Hani hep deriz ya niyetleri sağlam tutmak gerek diye işte bu beyan bunun açık bir delili durumundadır. Ancak sadece niyet etmek yeterli midir? Asla !
Niyet almak ne kadar önemli ise yolda olmakta bir o kadar önemlidir. Yola çıkmadan benim niyetim iyi demek şeytanın bir gün tövbe edeceğim beklentisi ile kıyameti beklemesinden farksızdır.
Mesele niyeti doğru alıp yanlış kıbleye dönmek değil, nerede olursak olalım kıbleyi bulacak samimiyette olmaktır. Bunun içinse ne gerekir?
Allah’tan korkmak gerekir!
Bugün Allah’tan korktuğunu söyleyenlerin ne kadar korktuklarını hayatlarına baktığımız zaman net şekilde görmekteyiz. Oysa Allah’tan korkmak demek ayet-i celile de geçtiği üzere olmaktan geçer. Peki! Nedir o?:
يَٓا اَيُّهَا الَّذ۪ينَ اٰمَنُوا اتَّقُوا اللّٰهَ حَقَّ تُقَاتِه۪ وَلَا تَمُوتُنَّ اِلَّا وَاَنْتُمْ مُسْلِمُونَ
“Ey iman edenler! Kudret ve yüceliğine yaraşır bir biçimde Allah’tan nasıl korkmak gerekiyorsa öylece korkun ve ancak O’na gönülden boyun eğmiş müslümanlar olarak can verin.” [2]
İşte bizden bahsediyor. Bizler de müslümanız diyenlere Allah c.c kıstasını şöyle beyan ediyor:
اِنَّمَا كَانَ قَوْلَ الْمُؤْمِن۪ينَ اِذَا دُعُٓوا اِلَى اللّٰهِ وَرَسُولِه۪ لِيَحْكُمَ بَيْنَهُمْ اَنْ يَقُولُوا سَمِعْنَا وَاَطَعْنَاۜ وَاُو۬لٰٓئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ
“Aralarında hüküm vermesi için Allah’a ve Rasûlü’ne çağrıldıkları zaman mü’minlerin yegâne sözü ancak: “Baş üstüne! İşittik ve itaat ettik” şeklinde olur. İşte kurtuluşa erecek olanlar, yalnız bunlardır.” [3]
Peki! Söyleyen değerli dostlar Allah ve Resulü bizim hayatımızın neresinde?
Ne idaremizde islam var, ne de sosyal hayatımızda! Ama sorarsan herkes islam’ın emirlerini, Ömer’in adaletini istiyor!
Beyler saraylarda altın ravaklı koltuklarda hamasi nutuklarla İslam yaşanmaz, Ömer’de olunmaz!
Bugün Müslümanlar kan ağlarken yumaşak minderler üzerinden yapılan nutuklarla Allah’ın gazabından kaçılmaz!
Bugün kime sorsak, kiminle otursak herkeste bir Ömer olma sevdası, bir adalet duygusu…
Ancak bunların durumu atalarımızın söylediği şu cümledeki kişilere benziyor:
Bir lafa bakarım laf mı diye, bir de söyleyene bakarım adam mı diye!
Her konuşmada önümüze Hz. Ömer’in adaletini sürenlere Mısır’ın zalim eski diktatörü Hüsnü Mübarek’in fıkrası ile cevap vermek isterim:
Hüsnü Mübarek’in adamları onu övmek için derler ki;
- Sayın başkanım! Sen Cemal Abdünnasır"dan da Enver Sadat"tan da üstünsün!
Hüsnü mübarek ;
- Nasıl olur Cemal Abdünnasır devrimin ve Arap hareketinin lideriydi!"
Adamları ;
-O Sovyetler"den korkardı sen korkmazsın!"
Hüsnü mübarek;
Filistin davasına, Mısır'a ve Arap toplumlarına bir şey kazandırmayan sözde 1973 zaferini ve 1978 Camp David Anlaşması"nı kastederek
- Enver Sadat savaşın da barışın da komutanıydı!"
Adamları ;
- o Amerika"dan korkardı, sen korkmazsın"
Hüsnü mübarek adamlarının verdiği gazla bu kez de kendini Hz. Ömer (r.a.)"le kıyaslatır.
Adamları ; "sen Ömer’den daha üstünsün"
Hüsnü mübarek ;
- Nasıl olur, Allah İslâm"ı onunla güçlendirdi. Hükmünde Faruk (hakla batılı ayıran) ve adaletin simgesiydi.
Adamları;
- Sayın başkanım o Allah'tan korkardı, sen korkmazsın" cevabını verirler.
Maalesef bugün Ömer’ den bahsedenler Allah’tan korkmayı unuttular!
Oysa onlardan önce nice korkusuzlar bu dünyadan geçti de hiç biri ona meydan okuyamadı!
Sel gidip de kumun kaldığı gibi insanda, diğer bütün varlıklarda gidecek baki kalacak olan tek Allah olacak gerçeğine hala bazılarının akılları yetmedi.
Değerli kardeşlerim! Bugün korkularımız var ya! Hepsi boş ve geçici asıl olan Allah korkusu ve sevgisi!
Çünkü Rabbini seven onu darıltmaz, onu gazaplandırmaz, onun sevgisi kaybetmekten ateşe düşercesine korkar! Nitekim Allah Resulü s.a.v imanın tadını almayı ve kemale ermeyi şu üç şeye bağlıyor:
"Üç özellik vardır; bunlar kimde bulunursa o, imanın tadını tadar:
- Allah ve Resûlünü, (bu ikisinden başka) herkes den fazla sevmek.
- Sevdiğini Allah için sevmek.
- Allah kendisini küfür bataklığından kurtardıktan sonra tekrar küfre dönmeyi, ateşe atılmak gibi çirkin ve tehlikeli görmek." [4]
Allah Resulü s.a.v’ in beyan ettiği bu üç hususu gereği gibi yerine getirmedikten sonra durumumuz fıkradaki Hüsnü Mübarek’ten farklı olmayacaktır!
Zaten yaşadığımız dünyada Muhammed Mursi gibilere değil Hüsnü Mübarek gibi kendini Ömer zanneden zerzavatçılara kanmaya çok meraklıyız!
Allah’ tan ki ahret var, mizan var, hesap var!
Onun için değerli kardeşlerim! Hamasi söylemleri bir kenara bırakıp gerçek manada Allah’tan korkmadıkça, resulünün yolunu izlemedikçe başımız beladan, burnumuz kötü kokudan kurtulması mümkün değildir!
Rabbim bizlerin kalbine gerçek manada Allah korkusu, Hz. Peygamber sevgisi, Hz.Ömer gibi adalet duygusu nasip eylesin!
Rabbim kendinden gafil olmaktan, resulüne düşman olmaktan bizi ve neslimizi muhafaza eylesin!
[1] Müslim, İmâret 155. Ayrıca bk. Ebû Dâvûd 11; Tirmizî, Fezâilü'l-cihâd 16; Nesâi, Tahâret 60, Talâk 24,Eymân 19; İbni Mâce, Zühd 26.
[2] Ali-imran 102
[3] Nur 51
[4] Buhârî, Îmân 9, 14, İkrah 1, Edeb 42; Müslim, Îmân 67. Ayrıca bk. Tirmizî, Îmân 10
Facebook Sayfamız
