KİMİNLE EVLENDİĞİNİZE DİKKAT EDİN

Değerli kardeşlerim:

İnsanın var edildiği günden beri onun neslinin devamını sağlayan ve de imtihana tabi tutulmasına sebep olan husus nefsimizin arzularının en önde gelen isteklerinden biri olan şehevi arzulardır.

İnsan hayatındaki bu arzu öylesine belirleyici bir unsurdur ki, tarih boyunca birçok olayın seyrinde en önemli dönemeçlerden birini teşkil etmiştir.

Onun içindir ki, Rabbimiz insanın bu arzularına yenilip de harama uçkur açmasını önlemek adına bu günaha gidecek bütün yolları kapatmak adına şöyle hükümde bulunmuştur:

وَلَا تَقْرَبُوا الزِّنٰٓى اِنَّهُ كَانَ فَاحِشَةًۜ وَسَٓاءَ سَب۪يلًا

Zinaya yaklaşmayın. Çünkü o, son derece çirkin bir iştir ve çok kötü bir yoldur. [1]

Zinaya giden yolları kapatmak ve neslin devamını sağlamak adına yapılması gereken nedir diye baktığımızda bunun evlilik bağı olduğunu görmekteyiz. Zira Allah’ın elçileri olan peygamberlerde evlenmiş ve evlenmeyi de ümmetlerine emir buyurmuşlardır. Nitekim Allah Resulü s.a.v’in şu ifadesi de bunu teyit eder niteliktedir:

“Evleniniz, çoğalınız, çünkü ben kıyamet gününde sizin çokluğunuzla iftihar edeceğim.” [2]

Tabi ki bu emir yerine getirilirken dikkat edilmesi gereken bazı unsurlar olmalıdır. Evlilik ciddi bir mesele olup gelişi güzel sözleşilecek, geçici oldular üzerine kurulacak bir müessese değildir.

Burada dikkat edilmesi gereken en önemli unsuru Allah Resulü s.a.v ifade ederek Müslüman gençlere yüz aydınlığı olacak şu tavsiyeyi ortaya koymaktadır:

“Bir kadınla dört şeyden dolayı evlenilir: Malı, soyu, güzelliği ve dini için. Sen dindar olanını seç. (Aksi hâlde) fakr u zarurete duçar olursun!”  [3]

Peki! Bizler evlilik bağı kurduklarımızda erkek olsun, kadın olsun dindar biri olmasına ne kadar dikkat ediyoruz?

Maalesef bu soruya şöyle cevaplar aldığımız bir toplumda yaşıyoruz:

“Evlilik düşünmüyoruz ki, dindar olanı tercih edelim!”

Pir Sultan Abdal’ın da dediği gibi:

 “Demiri demirle dövdüler, biri sıcak, biri soğuktu. İnsanı insanla kırdılar; biri aç, biri toktu”

Maalesef şeytan bizi bizle kandırdığı bir ortamda evliliği dile getirmek bile lüks oldu. Ancak bizler kişilerin memnuniyetini değil Rabbimizin rızasını düşünerek uyarılarımızı yapmak zorundayız!

Peki! Bizler bir Müslüman olarak yaptığımız tercihlerin bizi nereye sürüklediğini farkında mıyız?

Baktığımız da gördüğümüz manzara bu hususları hiç dikkate almadığımız gibi, gayri meşru yaşamı tercih ettiğimiz ve evlilik bağını bile gayri meşru hale getirdiğimiz gerçeği ile karşı karşıya kalmaktayız!

Nasıl yani diye bir soru akla gelebilir! Şöylece açıklayalım!

Bugün kendini Müslüman olarak konumlandıran bir çok kızımız Müslüman olmayan erkeklerle evlilik bağı kurmakta ve bunu da büyük bir marifetmiş gibi sosyal medya ve benzeri iletişim kanalları ile topluma empoze etme çabası içerisinde olduklarına şahit olmaktayız!

İşin daha acısı ise onlara yol göstermesi gereken ailelerin bu durumdan zerrece rahatsız olmuyor olmalarıdır. Oysa Rabbimiz bunun asla geçerli bir evlilik olmayacağını ayet-i celileri ile açıkçaya ortaya koymaktadır.

Ey iman edenler! Mümin hanımlar size katılmak üzere hicret etmiş olarak geldiklerinde onları imtihan edin ( islam’ı bilip bilmediklerini anlayıp imanlarını sorgulayın). Gerçi Allah onların imanlarını pek iyi bilir. Ama siz de onların mümin olduklarını anlarsanız, artık onları kâfirlere ( İman etmemiş kocalarına) geri göndermeyin.” [4]

Bugün maalesef dinimizce kâfir olarak kabul edilen bir çok erkekle Müslüman kadınlar evlilik kuruyorlar ancak unuttukları husus dinen nikâhları geçerli olmadığından kurdukları evlilik bağının neticesinde yaşadıkları ilişkinin zina olduğu gerçeğidir.

Bu noktada bu yasağın sadece Müslüman kadına ait bir yasak mı, yoksa erkek içinde evlenecekleri kadınlar açısından da bir kısıtlama var mı? Sorusu da sorulması gerekir!

Bu sorunun cevabına baktığımızda iki ayet-i celile ile karşılaşıyoruz:

“Müşrik kadınlar iman etmedikçe onlarla evlenmeyin! Mümin bir cariye, hoşunuza giden hür bir müşrik kadından daha hayırlıdır! Mümin kadınları da onlar iman etmedikçe, müşriklere nikâhlamayınız; mümin bir köle hoşunuza giden hür bir müşrikten daha hayırlıdır. Müşrikler sizi cehenneme davet ederler. Allah ise sizi kendi izniyle, cennete ve mağfirete dâvet eder ve üzerinde düşünüp gerekli dersi alsınlar diye ayetlerini insanlara açıklar.” [5]

İlk ayette belirtildiği üzere müşrik olan yani Allah’a ortak koşan kadınlarla Müslüman erkeklerin evlilikleri yasakladığı gibi, Müslüman kadınında müşrik erkeklerle evliliği yasaklanmış ve bunun sebebi olarak da onların nesli bozup Allah’a asi bir nesil yetiştirmelerine sebep olacakları belirtilmektedir.

Bu kısmı özellikle ifade ettim çünkü ikinci ayette Müslüman erkekler için Müslüman kadınların dışında evlenilmesine ruhsat verilen bir zümreden bahsetmekte;

وَالْمُحْصَنَاتُ مِنَ الْمُؤْمِنَاتِ وَالْمُحْصَنَاتُ مِنَ الَّذ۪ينَ اُو۫تُوا الْكِتَابَ مِنْ قَبْلِكُمْ اِذَٓا اٰتَيْتُمُوهُنَّ اُجُورَهُنَّ مُحْصِن۪ينَ غَيْرَ مُسَافِح۪ينَ وَلَا مُتَّخِذ۪ٓي اَخْدَانٍۜ

İffetinizi korumanız, zinâ etmemeniz, gizli dost edinmemeniz şartıyla ve mehirlerini verdiğiniz takdirde hür ve iffetli mü’min kadınlar ile sizden önce kitap verilmiş olanların hür ve iffetli kadınları size helâldir. [6]

Bu ayette geçen ruhsat sebebi ile geçmişte de, bugünde birçok Müslüman erkek ehli kitaptan kadınlarla evlilik bağı kurmuş ve sonuçları bizler açısından birçok felakete sebep olmuştur.

Hocam Allah’ın verdiği ruhsata siz neden böyle bir ifade ile karşı çıkıyorsunuz derseniz eğer size Hz. Ömer efendimiz uygulamalarından örnekler sunarak cevap vermek isterim:

Ömer (ra), Huzeyfe b. Yaman'ın Yahudi bir kadınla evlendiğini haber alınca ona, kadını boşamasını bir mektupla bildirdi. Huzeyfe de, "Bunu, haram olduğunu söyleyerek mi boşamamı istiyorsun?" diye sordu. Ömer (ra), "Ben haram olduğunu söylemiyorum, lakin Müslüman hanımların kocasız kalmasından korkuyorum" karşılığını verdi.

 Ebu Zehre bu konuda şunları söylemiştir "Burada öncelikle Müslüman kadınlarla evlenilmesi gerektiğini belirtmemiz icap etmektedir. Bunu da Müslümanlar arasında bir ülfet meydana gelsin diye söylüyoruz. Ömer (ra) ehli kitap kadınlarıyla evlenmeyi yasaklarken bunu onlarla siyasî bir zehirli bağın meydana gelmesi endişesiyle yapmıştır. Neticede evlilik kalplere tesir eder ve kişiyi bir yöne doğru çekmeye başlar."

Değerli kardeşlerim! Bir evlilik yapılacaksa Müslüman bir kadınla evlenmek daha faziletlidir. Şayet ehli kitap kadınlarıyla evlenildiğinde Müslüman toplum açısından bir zarar meydana gelmeyecekse bu da caizdir. Şayet bir zarar doğacaksa bu durumda men edilebilir.

Hz. Ömer efendimiz hilafeti zamanında böyle bir yasaklama getirmesi az önce ifade ettiğimiz sebepten dolayı dinen geçerli bir kaidedir.

Muhammed Cemil Mübarek bu konudaki zararları ifade ederken şu başlıklar altında değerlendirmelerde bulunarak dikkatli olmamızı bize hatırlatmaktadır:

-Böyle bir durumda ehli kitap bir eş Müslümanlar aleyhine casusluk yapabilir.

-Kâfirlerin gelenek ve görenekleri Müslüman diyarına girer

-Müslümanlar kâfir insanların uyruklarına girmeye maruz kalırlar

-Müslümanların evlenecekleri ehli kitapdan kadınları tam tanımadıklarından kaynaklı zorluklara sebebiyet vermesi

-Ehli kitap kadınlarıyla evlenenlerin dini şuur açısından eksik olmaları ve bunun da Allah'ın dinini bilme noktasında kişiyi daha da geri götürmesi

Bu sayılanlar, asrımızda ehli kitap kadınlarıyla evlenme konusunda bir yasağın konulması için yeterli sebeplerdir.

Ömer (ra) in ehli kitap kadınlarıyla evlenme konusunda koyduğu yasak hem İslâm devletinin hem de Müslüman toplumun maslahatı gereğiydi. Şuurlu toplumlar bilirler ki evlilikte topluma zarar verebilecek hususlardan kaçınılmalıdır. Çünkü bu tür evlilikler vatanı kasten ya da bilmeyerek tehlikeye düşürür.

Bu sebeple bu tür evliliklere sınır konulmuş özellikle de devleti üst düzeyde temsil eden şahsiyetler için bu öncelikle yasak edilmiştir. Bu bir ihtiyaç gereği konulan yasaktır.

Evlilikle beraber kadın, kendi kocasının gizli yönlerine de muttali olur. Çünkü evlilik sayesinden aralarında bir sevgi ve birliktelik oluşmaktadır. İşte bu cihetle Ömer (ra) kitap ehli kadınlarıyla evlenme hususuna sıcak bakmamıştır. Çünkü evlilik sebebiyle onlar bizimle karışık halde yaşayacak ve her şeyde kendi dinlerinde kaldıklarından mütevellit bize muhalif duruma düşeceklerdir.

Bu hususlar hem karı koca arası ilişkilerde zuhur edebileceği gibi, çocukların eğitiminde, sosyal çevrede ve toplumda olumsuzlukların oluşmasına sebebiyet verecektir.

Bu ifade ettiğimiz meselenin yanında birde Müslüman bilip evlilik bağı kurduğumuz ancak söz ve davranışları ile İslam’ın emirlerini çiğneyip Allah’a isyan bayrağı açan kimselerin durumu var ki, bu tam bir yürek yarası bir meseledir!

Hocam ifade ettiğiniz meseleyi anlayamadık diyenlere şöyle bir açıklamada bulunalım!

Bir kimse Allah’ın kitabı ile sabit olmuş bir hükmü veya sahih bir senetle gelmiş Allah Resulü s.a.v’in sünnetini inkâr edecek olursa onun dinen hükmünün ne olduğu ve evlilik bağı açısından ne ifade ettiği meselesidir.

Biz din literatürün de buna mürtet olmak diyoruz!

Peki! Mürtet olan  bir kimse ile evlilik bağı devam eder mi?

Karı veya kocadan biri dinden çıkacak bir söylem veya eylemde bulunursa bu durumda nikâh akitleri düşer ve bu şekilde devam ettirilecek bir evlilik bağındaki ilişkiler zina olur. Bu durum dinden dönen tarafın tekrar dine dönünceye kadar geçerli olan bir durumdur.

Onun için her Müslümanım diyen kimse ağzından çıkan cümlelerin nereye varacağını, yaptığı amellerin kişiyi nereye götüreceğini iyi hesaplaması gerekir.

Ancak bugün bu işi o kadar basite almış durumdayız ki, adete İslam’ın emirlerini inkâr etmek için yarış eder haldeyiz!

Haliyle böyle bir toplumda evliliklerin gayri meşru hale gelmesi ile toplumun iyice sapıtması kaçınılmaz olmaktadır.

Bu ifade ettiğimiz mesele o kadar basite alınıyor ki, gayrı meşru yaşamın zaten normal görüldüğü toplum yaşamında bizi helaka götürecek yolun adeta tuzu biberi oluyor!

Rabbim bizleri ve evlatlarımızı iyi niyetli ve gerçekten İslam’ı yaşayan kimselerle karşılaştırsın!

Rabbim bizi kendinden uzaklaştıracak bir aile kurmaktan muhafaza eylesin!

Rabbim bizleri ve neslimizi hayra vesile olup, şerre engel olacak bir iman ile yaşatsın!

 

 

---

[1] İsra 32

[2] Beyhakî, VII/81

[3] Buhârî, Nikâh, 16

[4] Mümtahine, 10

[5] Bakara, 221

[6] Maide 5